Vijf jaar DES-onderzoek aan supernovae wijst op mogelijke veranderende donkere energie

This diagram illustrates how a cloud of gas collapses to form a star with a disc around it, out of which a planetary system will eventually form.

Deze week zijn de resultaten bekendgemaakt van de waarnemingen die in het kader van de Dark Energy Survey met de Dark Energy Camera (DEC) zijn gedaan aan bijna 1500 ver verwijderde supernovae en aan de hand daarvan heeft men kunnen bepalen met welke snelheid het heelal uitdijt. De waarnemingen wijzen er op dat de donkere energie, de energie die zorgt voor een versnelde uitdijing van het heelal, mogelijk niet constant is, maar dat die varieert met de tijd. De 570 megapixel DEC is verbonden aan de Víctor M. Blanco 4-meter Telescoop van het Cerro Tololo Inter-American Observatorium in Chili en daar zijn afgelopen vijf jaar welgeteld 1499 type Ia supernovae mee bestudeerd, exploderende witte dwergen, die uitstekend geschikt zijn om afstanden in het heelal mee te bepalen. Door die afstanden te combineren met de gemeten roodverschuiving van de sterrenstelsels waarin de supernovae plaatsvonden kon men bepalen met welke snelheid het heelal aan het uitdijen is. In 1998 was de versnelde uitdijing van het heelal ontdekt aan de hand van 52 van dergelijke supernovae.

Lees verder op: Astroblogs

74
Deel dit artikel