Reuzenplaneten elders in de kosmos beschermen niet persé het leven op hun kleinere, rotsachtige buurplaneten zoals bijvoorbeeld Jupiter in ons zonnestelsel de aarde beschermt tegen kometen en asteroïden. Astrofysicus Stephen R. Kane zette in zijn artikel getiteld ‘Surrounded by Giants: Habitable Zone Stability Within the HD 141399 System‘ uiteen hoe de aantrekkingskracht van massieve planeten in een relatief nabijgelegen planetenstelsel, waarschijnlijk hun aardachtige buurplaneten uit de zogenoemde ‘bewoonbare zone’ (Eng. ‘habitable’ of ‘Goldilocks’ zone) van hun stelsel zal werpen. Het artikel van Kane werd gepubliceerd in The Astronomical Journal. Reuzenplaneten kunnen dus chaos veroorzaken en buurplaneten uit de HZ werpen. dit is ongunstig m.b.t. het creëeren van een stabiele omgeving waarin leven, zoals wij dat kennen, kan ontstaan. Jupiter, de grootste planeet in ons zonnestelsel, buigt, vanwege zijn enorme zwaartekrachtveld kometen en asteroïden af die anders de aarde zouden kunnen treffen, waardoor een stabiele omgeving voor leven wordt gecreëerd.
De ‘bewoonbare zone’ (HZ, of ook wel CHZ) wordt gedefinieerd als de zone in een zonnestelsel waar op de oppervlakten van omlopende planeten vloeibaar water zou kunnen voorkomen. Bewoonbare zones worden ook wel Goudhaartje/Goldilocks-zones genoemd. In tegenstelling tot de meeste andere bekende zonnestelsels staan de vier reuzenplaneten in HD 141399 verder van hun ster. Dit maakt het, aldus Kane, een goed model voor vergelijking met ons zonnestelsel, waar Jupiter en Saturnus ook relatief ver van de zon staan.
Lees verder op: Astroblogs