Door waarnemingen op röntgengolflengten te combineren met geavanceerde supercomputersimulaties van de vorming van sterrenstelsels, hebben astronomen van Pennsylvania State University (VS) meer inzicht gekregen in de ‘groei’ van de superzware zwarte gaten die in de centra van veel sterrenstelsels worden aangetroffen. Hun resultaten zijn gepresenteerd tijdens de 244e bijeenkomst van de American Astronomical Society die deze week in Madison, Wisconsin wordt gehouden.
Superzware zwarte gaten kunnen op twee manieren zijn gegroeid: door koud gas op te slokken uit het sterrenstelsel waar ze deel van uitmaken – een proces dat accretie wordt genoemd – of door samen te smelten met andere superzware zwarte gaten wanneer sterrenstelsels in botsing komen met elkaar. In het tweede geval zenden de zwarte gaten – of eigenlijk hun accretieschijven – sterke röntgenstraling uit.
Onder leiding van hoogleraar Niel Brandt van Penn State hebben de astronomen twintig jaar aan data van drie röntgensatellieten geanalyseerd om de ontwikkeling van meer dan achtduizend snel groeiende zwarte gaten te analyseren. Om de groei via samensmeltingen te kunnen onderzoeken, hebben de astronomen gebruik gemaakt van supercomputersimulaties die de vorming en evolutie van sterrenstelsels sinds kort na de oerknal nabootsen.
Lees verder op: Astronieuws