Op donderdag 20 juni 2024 onderging de eerste Ariane 6 raket die binnenkort de ruimte in gaat zijn laatste volledige zogeheten ‘wet dress rehearsal’ in het Europese Spaceport in Frans Guyana. Het gaf een spannend voorproefje van wat komen gaat, met een stop van slechts een paar seconden voor de motorontsteking en natuurlijk het opstijgen. De eerste lancering van een Ariane 6 is voorzien voor 9 juli 2024.
Net als bij de repetities met een testraket tijdens gecombineerde testcampagnes, doorliepen dit keer het echte vluchtmodel, de nuttige lading, het lanceerplatform en de teams op de grond elke stap van de lanceeroperatie; van het pompen van 180 ton stuwstof – vloeibare zuurstof en vloeibare waterstof – in de wachtende Ariane 6, het terugrollen van het mobiele portaal, het uitvoeren van alle software voor de grondcontrole en nog veel meer. “De generale repetitie is de allerlaatste mijlpaal voor de lancering”, zegt Guy Pilchen, projectmanager Ariane 6 draagraket bij ESA. “Het stelt de teams in staat om de delicate operaties die nodig zijn tot aan de lancering nauwkeurig af te stellen, waarbij voor het eerst gebruik wordt gemaakt van de werkelijke hardware en software van de echte raket.”
Langzaam vullen met supergekoelde brandstof
Een van de eerste stappen was het terugrollen van het kolossale 90 meter hoge mobiele Ariane 6 portaalgebouw op 120 meter afstand van het lanceerplatform – het eerste moment dat de complete raket vrij stond. Het pompen van brandstof in de Ariane 6 duurde ongeveer 3,5 uur, omdat technici in het controlecentrum eerst begonnen met het langzaam afkoelen van de leidingen, kleppen, tanks en motoren van de tropische temperaturen in Frans Guyana van ongeveer 30 graden Celsius naar de supergekoelde temperaturen van de cryogene brandstoffen die binnenkort binnenkomen. De drijfgassen die worden gebruikt door Europa’s nieuwe raket Ariane 6 zijn zowel een kunst als een ingenieurswerk en worden supergekoeld tot -180°C voor de zuurstof en -230°C voor de waterstofbrandstof. Bij deze temperaturen zou het vocht dat zich al in de leidingen bevindt onmiddellijk bevriezen, wat zou kunnen leiden tot verstopte kleppen. Om dit te voorkomen werd elke zweem van lucht of vocht uit de atmosfeer uit het systeem gespoeld door het inerte (niet-reactieve) gas stikstof voordat het tanken begon. Zodra de tanks vol waren, bleven de teams ze bijvullen omdat de vloeibare brandstoffen geleidelijk zouden wegkoken in de zon. De raket werd vervolgens van brandstof ontdaan ter voorbereiding op de lancering.
Lees verder op: Spacepage