Regent het diamanten? Bevindt er zich super-ionisch water? Dit zijn slechts twee voorstellen die planeetwetenschappers hebben bedacht voor wat er zich bevindt onder de dikke, blauwachtige, waterstof- en heliumatmosferen van Uranus en Neptunus, de unieke, maar oppervlakkig gezien saaie ijsreuzen van ons zonnestelsel. Een planeetwetenschapper van de Universiteit van Californië, Berkeley, stelt nu een alternatieve theorie voor, dat het binnenste van beide planeten gelaagd is en dat de twee lagen, net als olie en water, niet mengen. Die configuratie verklaart netjes de ongebruikelijke magnetische velden van de planeten en impliceert dat eerdere theorieën over het inwendige waarschijnlijk niet kloppen.
In een artikel dat deze week verschijnt in het tijdschrift Proceedings of the National Academy of Sciences, stelt Burkhard Militzer dat er een diepe oceaan van water net onder de wolkenlagen ligt en daaronder een sterk samengeperste vloeistof van koolstof, stikstof en waterstof. Computersimulaties tonen aan dat onder de temperaturen en drukken van het binnenste van planeten, een combinatie van water (H2O), methaan (CH3) en ammoniak (NH3) zich op natuurlijke wijze zou scheiden in twee lagen, voornamelijk omdat waterstof uit het methaan en de ammoniak zou worden geperst die een groot deel van het diepe binnenste uitmaken. Deze onmengbare lagen zouden verklaren waarom noch Uranus noch Neptunus een magnetisch veld heeft zoals dat van de aarde. Dat was een van de verrassende ontdekkingen over de ijsreuzen in ons zonnestelsel die de Voyager 2-missie eind jaren tachtig deed. “We hebben nu, zou ik zeggen, een goede theorie waarom Uranus en Neptunus echt verschillende velden hebben, en het is heel anders dan de aarde, Jupiter en Saturnus,” zei Militzer, een UC Berkeley professor in aard- en planeetwetenschappen. “Dit wisten we nog niet eerder. Het is net olie en water, behalve dat de olie naar beneden gaat omdat er waterstof verloren gaat.” Als andere sterrenstelsels een vergelijkbare samenstelling hebben als het onze, dan zouden ijsreuzen rond die sterren wel eens vergelijkbare interne structuren kunnen hebben, aldus Militzer. Planeten ter grootte van Uranus en Neptunus, zogenaamde sub-Neptunus planeten, behoren tot de meest voorkomende exoplaneten die tot nu toe zijn ontdekt.
Lees verder op: Spacepage