De geautomatiseerde STELLA-sterrenwacht op Tenerife heeft zestien jaar lang het oppervlak van een ster onderzocht. Anders dan onze zon vertoont deze ster een chaotische, niet-periodieke vlekkencyclus, wat erop wijst dat in zijn inwendige een fundamenteel ander dynamo-mechanisme aan het werk is. De metingen hebben een uniek filmpje opgeleverd van de evolutie van het steroppervlak dat, vanaf de aarde gezien, normaal gesproken slechts een nietig stipje aan de hemel is (Nature Communications, 4 december).
Het is bekend dat op het oppervlak van onze zon vaak donkere vlekken te zien zijn, die mettertijd systematisch veranderen en ons iets vertellen over haar interne dynamo en structuur. Astronomen krijgen maar af en toe de kans om de equivalente vlekken op andere sterren te bekijken, maar meestal niet lang genoeg om veranderingen te kunnen waarnemen. Maar nu hebben ze, sinds de ingebruikname van de STELLA-sterrenwacht in 2006, een van de ‘vlekkerigste’ sterren aan de hemel – XX Trianguli – elke heldere nacht kunnen waarnemen. Deze ster werd gekozen, omdat hij bij een eerder onderzoek een reusachtige stervlek vertoonde – tienduizend keer zo groot als de grootste vlekkengroep die ooit op de zon is gezien – en dus heel geschikt leek voor een langetermijnonderzoek.
Lees verder op: Astronomie