Een van de grootste astronomische raadsels – de zogeheten donkere energie – bestaat volgens onderzoekers van de Universiteit van Canterbury in Christchurch (Nieuw-Zeeland) niet (MNRAS, 19 december).
Al honderd jaar gaan astronomen ervan uit dat het heelal in alle richtingen gelijkmatig uitdijt. Sinds 1992 gaan ze er bovendien van uit dat die uitdijing steeds sneller gaat – een verschijnsel dat wordt toegeschreven aan een nog onbegrepen kosmisch ingrediënt dat donkere energie wordt genoemd. Donkere energie wordt beschouwd als een zwakke ‘anti-zwaartekracht’ die losstaat van de materie en ongeveer tweederde van de massa-energiedichtheid van het heelal uitmaakt.
Het kosmologische standaardmodel (ΛCDM) heeft donkere energie nodig om de waargenomen versnelling in de uitdijing van het heelal te kunnen verklaren. Deze versnelling is gebaseerd op metingen van de afstanden van supernova-explosies in verre sterrenstelsels, die verder weg lijken te zijn dan ze zouden moeten zijn als de uitdijing van het heelal niet zou versnellen.
De Nieuw-Zeelandse onderzoekers hebben daar zo hun twijfels bij. Aan de hand van verbeterde analyses van de helderheden van supernova’s komen ze tot de conclusie dat het heelal niet gelijkmatig, maar eerder ‘klonterig’ uitdijt.
Lees verder op: Astronomie