Zesenzestig miljoen jaar geleden viel er een 10 kilometer brede ruimterots uit de lucht boven wat nu het schiereiland Yucatán in de Golf van Mexico is. Toen het de aarde raakte, blies het een gat ter grootte van Maryland in de korst, ontketende het wereldwijde vuurstormen en doodde het ongeveer 75 procent van de soorten. Voor de dinosaurussen die daardoor uitstierven, betekende de gebeurtenis in feite het einde van de wereld. Maar uit de as ontstonden overlevenden, onze zoogdiervoorouders, die een nieuw tijdperk in de geschiedenis van de aarde inluidden.
Tegenwoordig wordt deze catastrofale inslag beschouwd als een kosmische daad van creatieve vernietiging, een zonder welke wij mensen niet zouden bestaan. Toch was de beruchte inslachter van deze gebeurtenis niets vergeleken met de asteroïde die 3,26 miljard jaar geleden op aarde insloeg, in wat wetenschappers het Archeïsche tijdperk van de 4,5 miljard jaar oude geschiedenis van onze planeet noemen. De ruimtesteen uit het Archeoïcum bij die inslag, die “S2” werd genoemd, was 50 tot 200 keer zo groot – groot genoeg om minstens 10.000 kubieke kilometer verdampt gesteente de lucht in te blazen, dat vervolgens weer condenseerde tot gesmolten druppels en terug naar de aarde regende. Het zal niemand verbazen dat deze omstandigheden “echt rampzalig zouden zijn geweest voor het vroege leven”, zegt Nadja Drabon, geoloog aan de Harvard Universiteit. Maar haar meest recente onderzoek suggereert dat, net als de meer gevierde inslag die dodelijk was voor de dino’s, deze veel grotere en oudere botsing ook een positieve kant had en de vroege biosfeer van de aarde een krachtige impuls gaf.
“Wat we vonden was echt verbluffend,” zegt Drabon. Samen met een aantal collega’s onderzocht ze rotslagen in Zuid-Afrika en ontdekte dat de inslag van de S2 niet alleen enorme hoeveelheden verdampt gesteente had voortgebracht, maar ook enorme tsunami’s had veroorzaakt en de bovenste laag van de oceaan had doen wegkoken. Maar de inslag pompte ook fosfor en andere bio-essentiële elementen in de voedselarme zeeën van de wereld, waardoor een bloei van leven op gang kwam.
Lees verder op: Spacepage