Met de Webb ruimtetlescoop zijn heldere sterrenstelsels in het vroege heelal ontdekt die wijzen op het bestaan van grote sterrenstelsels die er toen volgens het heersende ΛCDM model nog niet zouden zijn. Vraag is dus hoe die stelsels zo vroeg in het heelal al zo groot konden zijn. De gangbare theorie á la ΛCDM zegt dat er in dat vroege heelal verschillen in dichtheden waren en dat op de plek waar de donkere materie dichter op elkaar zat ook gewone materie werd aangetrokken en dat dáár sterren en sterrenstelsels ontstonden. Alleen gaat dat proces véél langzamer dan wat is waargenomen. Vandaar dat er wordt nagedacht over alternatieve theorieën. Eentje daarvan is die van Smadar Naoz (UCL) en zijn team, die het zogeheten Supersonic Project team vormen, met leden in de VS, Italië en Japan. Zoals de naam al zegt houden ze zich bezig met materie dat met supersonische snelheden beweegt.
Lees verder op: Astroblogs