Een team van astronomen onder leiding van Catherine Fielder, onderzoeker aan de Universiteit van Arizona (VS), heeft detailrijke opnamen gemaakt van een klein sterrenstelsel en zijn omgeving. Daarop zijn kenmerken te zien die normaal gesproken met veel grotere sterrenstelsels worden geassocieerd. De waarnemingen suggereren dat de mechanismen die de groei van sterrenstelsels aandrijven universeler zijn dan gedacht. Fielder heeft haar bevindingen gepresenteerd tijdens de 245e bijeenkomst van de American Astronomical Society in National Harbor, Maryland (VS).
Sterrenstelsels groeien door kleinere soortgenoten op te slokken. Bij grote sterrenstelsels zijn vaak nog duidelijke sporen van deze ontwikkeling te zien in de vorm van stromen van oude sterren die aan de opgeslokte stelsels zijn onttrokken. Deze sterstromen vormen een zogeheten stellaire halo – een grote, dunbevolkte wolk van sterren die de heldere centrale schijf van het sterrenstelsel omringt.
Volgens de huidige inzichten hebben kleinere sterrenstelsels, zoals de nabije Grote Magelhaense Wolk, vanwege hun geringere zwaartekracht minder mogelijkheden om massa aan te trekken, en met kleinere soortgenoten samen te smelten. Maar zo simpel is het niet, zoals het nieuwe onderzoek laat zien.
Lees verder op: Astronomie