Er is een al jaren bestaand probleem dat te maken heeft met kosmische straling, de ‘straling’ uit de ruimte, die eigenlijk geen straling is, maar die uit zeer energierijke deeltjes bestaat en die afkomstig is van zeer extreme objecten, zoals supernovae en zwarte gaten. Probleem is dat als de deeltjes bij de aarde komen ze in botsing komen met de deeltjes in de atmosfeer en dan krijg je een ‘cascade’ of waterval van nieuwe deeltjes, die op het aardoppervlak aankomen en daar kunnen worden gedetecteerd. In die ‘secundaire’ deeltjes, zoals ze ook wel worden genoemd, worden teveel muonen aangetroffen, de zwaardere varianten van de elektronen. En dat ’te veel’ is dan weer ten opzichte van theoretische voorspellingen op grond van modellen. Per minuut arriveert er op de grond op iedere vierkante centimeter van de aarde één muon en de gemiddelde energie daarvan is 4 GeV, zo laten waarnemingen zien.
Lees verder op: Astroblogs