Van V404 Cygnus was gedacht dat het bestond uit een zwart gat en vlak daarbij een kleine ster, die in slechts 6,5 dagen één keer om het zwarte gat draait, op 8.000 lichtjaar van de aarde. Maar nu blijkt dat er in het V404 Cygnus nog een ster staat, alleen op veel grotere afstand, hetgeen ontdekt is door sterrenkundigen van het Massachusetts Institute of Technology (MIT) en het California Institute of Technology (Caltech). Die tweede begeleider draait in 70.000 jaar om het zwarte gat en de eerste begeleider heen. Dát het zwarte gat met die tweede ster een gravitationele binding heeft laat zien dat de wijze waarop het zwarte gat gevormd is rustiger is verlopen dan doorgaans wordt gedacht. Van stellaire zwarte gaten is de gedachte dat ze het resultaat zijn van een cataclysmische gebeurtenis, een supernova, waarbij de kern van een zware ster implodeert tot zwart gat en de buitenlagen worden weggeblazen. Begeleidende sterren ver weg met een losse gravitationele binding zouden daarbij weggestoten worden.
Lees verder op: Astroblogs