Waarom we vooral naar oudere sterren moeten kijken om buitenaards leven te vinden

Er werd altijd gedacht dat het magnetisch veld rond sterren hun rotatie tot in de eeuwigheid afremde, maar nieuwe observaties tonen aan dat het anders zit. Daaruit blijkt dat er iets geks gebeurt als sterren een dagje ouder worden: juist vanaf dat moment wordt de kans op leven groter. 

De onderzoekers spreken van een baanbrekende studie, die ons een stap verder brengt in de zoektocht naar leefbare planeten. In 1995 werd de eerste planeet buiten ons zonnestelsel ontdekt, die om een zon-achtige ster draaide, 51 Pegasi gedoopt. Sindsdien zijn er meer dan 5500 exoplaneten gevonden. Maar een internationaal team van astronomen ging terug in de tijd en observeerde 51 Pegasi opnieuw. Volgens hen is de huidige staat van het magnetische veld rond de ster mogelijk bijzonder geschikt voor de ontwikkeling van complex leven.

Schadelijke straling
Sterren, zoals onze zon, draaien bij hun geboorte snel rond hun as. Dat zorgt voor een sterk magnetisch veld dat hevig kan uitbarsten en zo omringende planeten kan bombarderen met geladen deeltjes en schadelijke straling. Gedurende miljarden jaren vertraagt de rotatie van de ster langzaam, doordat het magnetisch veld verzwakt als gevolg van stellaire wind, een proces dat magnetisch remmen wordt genoemd. De langzamere rotatie leidt tot een zwakker magnetisch veld, wat weer tot een langzamere rotatie leidt, enzovoorts.

Tot voor kort dachten astronomen dat de magnetische rem tot in de eeuwigheid doorgaat, maar nieuwe observaties trekken dat in twijfel. “We herschrijven de studieboeken over hoe de rotatie en het magnetisme bij oudere sterren, zoals de zon veranderen halverwege hun leven”, zegt hoofdonderzoeker Travis Metcalfe uit Colorado. “Onze resultaten hebben belangrijke consequenties voor sterren met planetaire systemen en hun vooruitzichten om complex leven te ontwikkelen.” Dat komt doordat een verzwakte magnetische rem ook de stellaire wind vermindert en zo de kans op vernietigende uitbarstingen verkleint.

Lees verder op: Scientias

136
Deel dit artikel