De wolken van Venus zijn gevuld met druppels geconcentreerd zwavelzuur. Wetenschappers trachten al jaren te ontdekken of er complexe organische chemie aanwezig is in Venus’ wolkendek. Een wetenschappelijk team van het MIT o.l.v. Maxwell D. Seager toonde recent aan dat biogene aminozuren kunnen overleven in de zwavelzuurdruppeltjes in de wolken van Venus. En als biogene aminozuren, de bouwstenen van essentiële eiwitten in de genetische code van het leven, inderdaad stabiel kunnen blijven bij zulke hoge zwavelzuurconcentraties, zouden, zo opperde het team, microben op Venus dan bijvoorbeeld zwavelzuur gebruiken voor hun biochemie, net zoals aardse organismen water gebruiken? De ontdekking van Seager, Pestowski e.a. ondersteunt het idee dat complexe organische chemie mogelijk is in de geconcentreerde zwavelzuurwolken van Venus, en dat het waarschijnlijk is dat organische chemie inderdaad aanwezig is in de wolken van Venus.
Lang hebben planetaire wetenschappers en biologen vastgehouden aan één stelregel: water is essentieel voor het leven. Deze stelregel gaat terug tot het werk van Harvard-bioloog Lawrence Henderson, die in zijn werk uit 1913, The Fitness of the Environment, schreef: “Life necessarily must be based on carbon and water, and its higher forms must metabolize free oxygen.” Water drijft veel van NASA’s exploratieprogramma’s aan, in, maar ook buiten het zonnestelsel, zie bijvoorbeeld hun site ‘Water; Life’s Elixir in the Solar System’. Waar water kan bestaan, hetzij als vloeistof of als ijs, zoals op Mars, Jupiter’s maan Europa en Saturnus’ maan Enceladus, of op andere exoplaneten, focussen missies als de Mars Global Surveyer, Europa Clipper (lanc. okt. 2024), Hubble en Keplervan NASA zich o.a. op.
Lees veder op: Astroblogs